نسبت به ازدواج به عنوان یک عقد مندرج در قانون دو دیدگاه وجود دارد: دیدگاه عاشقانه و دیدگاه کامجویانه. در دیدگاه اول نکاح پیوندی عاطفی و عاشقانه قلمداد شده و طرفین در آن با همکاری و حسن معاشرت زندگی می کنند و نقش اخلاق، ایثار و محبت طرفینی در آن پررنگ است و مطامع مالی در آن نقشی ندارد منتها در دیدگاه دوم طرفین به دنبال منافع شخصی خودشان بوده و عاطفه و ایثار در خانواده جای خود را به منفعت طلبی داده است. متاسفانه با رواج شهرنشینی و پیشرفت تکنولوژی دیدگاه دوم بین افراد بیشتر شده و افراد به نکاح مانند یک پیمان عاشقانه ننگریسته و آن را معامله می دانند. همین دیدگاه منجر به افزایش آمار طلاق شده است. افزایش طلاق و به دنبال آن ناهنجاری های ناشی از شیوع طلاق و عدم استحکام خانواده منجر به ناهنجاری های اجتماعی دیگر می گردد. ما در این مطلب قصد داریم پیشنهاداتی به مخاطبین ارائه دهیم تا از تاثیرات منفی طلاق در امان بمانند.
اولین پیشنهاد به آقایان و خانم هایی که طلاق می گیرند
اولین پیشنهاد به کسانی که جدایی را تجربه می کنند این است که نزد یک مشاور و روانشناس خوب بروید و سعی کنید با این مساله که طلاق گرفته اید روبرو شوید و از اثرات ناخوشایند آن بکاهید و به زندگی دوباره برگردید. در کشورهای پیشرفته استفاده از مشاور و روانشناس در امور زندگی امری عادی و پسندیده است منتها در ایران هنوز فرهنگ استفاده از مشاور جا نیفتاده است و علاوه بر آن اوضاع نامساعد اقتصادی مزید بر علت شده که افراد نتوانند در زندگی از حضور مشاور استفاده نمایند.
آیا طلاق لزوماً به معنای ناکامی افراد است؟
به نظر نگارنده که سابقه فعالیت در زمینه حقوق خانواده را دارم، طلاق لزوماً به معنای شکست و ناکامی شما در زندگی نیست و چه بسا دریچه ای باشد برای گشودن مسیرهای دیگری از موفقیت. البته با توجه به آمارهایی که از مراجع رسمی و غیررسمی و دانشگاهی منتشر شده عموماً طلاق به دو دلیل اتفاق می افتد: عدم مهارت در انتخاب همسر و عدم مهارت در رفتار با همسر. حال اگر زندگی مشترک شما به بن بست رسید و طلاق گرفتید این به معنای پایان یافتن شما نیست. شما می توانید برای زندگی تان برنامه ریزی کنید و زندگی جدیدی برای خود بسازید. ساختن این زندگی جدید البته آسان نیست و شما نیاز به مقدماتی دارید:
- برای ناکامی زندگی مشترکتان سوگواری کنید: این حقیقت که زندگی مشترک شما تمام شده و شما در این جریان ناکام و ناراحت هستید را بپذیرید. احساسات ناخوشایندتان را سرکوب نکنید، فرافکنی نکنید و مدام خودتان را سرزنش نکنید. عموماً آقایان به سمت دود یا پرخاشگری و خانمها به سمت افسردگی پیش می روند منتها راه درست حسرت خوردن و یا پنهان کردن احساسات نیست. بهتر است با این حقیقت تلخ روبرو شوید و دوره ماتم و سوگواری را طی کنید.
- خودتان و همسر سابقتان را ببخشید: عموماً آقایان و خانمهایی که طلاق می گیرند نسبت به طرف مقابل احساسات منفی شدیدی دارند و با بغض و کینه نسبت به هم رفتار می کنند و حتی اگر تا آخر عمر هم همدیگر را نبینند در ذهن خودشان مدام با طرف مقابل درگیر هستند. این بزرگترین اشتباه شما بعد از طلاق خواهد بود. زیرا کینه و دشمنی خود شما را مدام آزار می دهد. بهتر است اگر خودتان اشتباهی مرتکب شده اید خودتان را ببخشید و تصمیم بگیرید در زندگی بعدی آن را تکرار نکنید و اگر طرف مقابل شما خطایی کرده او را ببخشید و خودتان را از بغض و کینه رها کنید.
- دلیل ناکامی تان را یافته و برای زندگی مشترک جدید مهارتهای رفتاری تان را افزایش دهید: ابتدا دلیل ناکامی تان در زندگی مشترک سابق را بیابید. متاسفانه بسیاری از خانمها چه در زمان طرح دعوای طلاق و چه بعد از آن ابراز می دارند که همسر من خیانت کرده. این که اقلیتی از زنان و مردان جامعه دچار تنوع طلبی شده و به زندگی مشترک پایبند نیستند کاملا درست است منتها با بررسی های انجام شده از طرف نگارنده و نهادهای مرتبط حقوقی و تحقیقی که با آنها در ارتباط بوده ایم دریافتیم اکثر خیانتها ناشی از رفتارهای نادرست طرف مقابل است. البته به هیچ وجه رفتار اشتباه زن یا مرد، خیانت طرف مقابل را موجه نمی کند و اگر شما مهارت کافی داشته باشید زندگی خودتان را اصلاح می کنید. اگر دریافتید در زمینه رفتاری اخلاقی جنسی و… نیاز به یادگیری دارید، برنامه ریزی کنید و آن مهارتها را یاد بگیرید. تفاوتهای زن و مرد در رفتار و شخصیت و امور جنسی را بیاموزید.
- مدتی به خود فرصت دهید و سپس وارد رابطه بعدی شوید: خیلی از مواقع آقایان و خانمها این اشتباه را مرتکب می شوند که برای رهایی از تنهایی سریعاً وارد یک رابطه دیگر می شوند. وقتی شما تازه از یک رابطه ناکام درآمده اید نیاز به زمان برای بازسازی روحی خود دارید و پیشنهاد ما به شما این است که حداقل تا شش ماه وارد رابطه با کسی دیگر نشوید.
- اعتماد بنفس خود را حفظ کنید: این که شما طلاق گرفته اید چیزی از ارزشهای شما نمی کاهد. شما یک انسان هستید و با تمام محدودیت هایی که یک انسان دارد زاده شدید و هر انسانی در زندگی ممکن است خطا کند. اعتماد بنفس و عزت نفس خود را به خاطر این اتفاق از دست ندهید.
- نشخوار ذهنی منفی را از خودتان دور کنید: خودتان را پژمرده و مایوس نکنید و مدام به خودتان نگویید همه مردها یا زنها بد هستند و زندگی مشترک بی معناست. سعی کنید بدون آن که غرق کار شوید در امور کاری تان برنامه ریزی کنید و به خودتان انرژی مثبت بدهید.
- اگر فرزند مشترکی دارید در زمینه تربیت او مشارکت کنید: مساله مهم در زمان جدایی، وضعیت فرزندان مشترک است. اگر فرزند مشترکی دارید و طلاق گرفته اید سعی کنید وجهه پدر یا مادر را جلوی او خراب نکنید و اگر شما با همسرتان هر مشکلی داشته اید به خودتان مربوط است و سعی نکنید یارکشی کنید و به فرزندتان میان این دعوا از نظر روحی آسیب بزنید. بهتر است با همسر سابقتان با احترام برخورد کرده و به هیچ وجه از همسر سابقتان نزد فرزندان مشترکتان بدگویی نکنید.
من یه خانمم ۱۸سالمه ۳ساله ازدواج کردم اجباری بوده الان بدردهم نمیخوریم میخواهم طلاق بگیرم اماخانوادم راضی نمیشن چکارکنم واقعادارم دیونه میشم؟؟
سلام: می توانید توافقا طلاق نمایید.