آیا بیماران اعصاب و روان بیمه دارند؟

بیماری های روانی ناشی از اختلالاتی است که در تنظیم مواد شیمیایی مغز ایجاد می‌شوند و به دست آوردن دوباره عملکرد طبیعی آنها با انجام مشاوره و مصرف دارو میسر می‌شود. روان پزشکان و روان شناسان در کنار یکدیگر از نظر رفتاری و بالینی برای درمان نشانه های بیماری کار می‌کنند. بیش از ۸۰۰ هزار ایرانی به اختلالات شدید روانی دچار هستند و طی پژوهشی که در سال ۹۱ انجام شد آمار نشان داد که۱۲ درصد از جمعیت ایران علائم افسردگی را دارا هستند. ۱۶ درصد از زنان و ۱۰.۵ درصد از مردان ایرانی دچار افسردگی هستند و ۵۰ درصد از مراجعان پزشکان عمومی بیماری روانی دارند. اکثریت بیماران روانی را قشر آسیب پذیر جامعه از نظر فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی تشکیل می‌دهند و شیوع اختلالات روانی در این قشر همیشه بیشتر بوده و هست. متاسفانه برخلاف اینکه در ماده ۱۱۷ قانون برنامه ششم توسعه ذکر شده که خدمات مشاوره و روانشناسی و روانپزشکی باید تحت پوشش بیمه قرار بگیرند، سازمان های بیمه گر تامین هزینه این بیماری ها را بر عهده نمی گیرند. تحت پوشش نبودن بیماران روانی و همچنین کمبود تخت روانپزشکی و کمبود روانپزشک باعث افزایش تعداد بیماران روانی شده است. تامین هزینه های پذیرش و بستری در مراکز شبانه روزی برای خانواده های بیماران روانی مزمن بسیار سخت و چالش برانگیز شده است. نپرداختن هزینه بیماران توسط خانواده آنها باعث ترخیص بیماران توسط مراکز درمانی و تشدید بیماری شان می‌شود. در سال ۹۳ بیمه سلامت هزینه این نوع بیماری هارا به طور کامل تحت پوشش خود قرار داد. اما از سال ۹۴ که ابلاغیه جدیدی که از جانب معاونت درمان وزارت بهداشت ابلاغ شد بسیاری از کد های خدمات روان درمانی حذف شدند و در حال حاضر شرکت های بیمه ای دیگر خدمات روانی را تحت پوشش قرار نمی‌دهند.

تقسیم بندی بیماری های روانی

• بیماران روانی حاد با مسئولیت وزارت بهداشت
• بیماران روانی مزمن با مسئولیت سازمان بهزیستی

این تقسیم بندی متاسفانه موجب خلاء قانونی و ابهام در نحوه تشخیص به موقع بیماران جهت درمان شده است.

موسسات غیر دولتی که بیماران روانی را پذیرش می‌کنند برای هزینه های فضای فیزیکی و نیروی انسانی برای بستری و هزینه های دارو و غذا و پوشاک برای بخشی از آن از سازمان بهزیستی کشور در غالب یارانه و بخش دیگری از آن را از خانواده بیمار کمک می‌گیرند.

بیشتر بخوانید: شرایط گرفتن دفترچه بیمه سلامت

هزینه های درمان و داروها

بالا بودن هزینه های درمان بیماری های روحی و روانی سال‌هاست که بیماران را از مراجعه به مراکز درمانی و تحت درمان قرار گرفتن باز داشته است. همچنین داروهای خارجی یا نیستند یا به تعداد خیلی کم و هزینه های بالا پیدا می‌شوند. داروهای داخلی هم به گفته بیماران تاثیر چندانی ندارند و همچنین پزشکان و روانپزشکان در مصرف داروهای خارجی تاکید بیشتری دارند. اما متاسفانه داروهای خارجی تحت پوشش هیچ نوع بیمه ای قرار نمی‌گیرند. سازمان بیمه سلامت داروهای اعصاب و روان مثل والپروات سدیم، لیتیوم، کاربامازپین و ریتالین را در تعهد خود قرار داده است.هر نسخه تجویزی تا سقف ۸۰ هزار تومان تحت پوشش قرار می‌گیرند و ارقام بیش از این هم به شرط تایید قابل پرداخت هستند..۵۶ درصد از مبتلایان بیماری روانی به علت مشکل در پرداخت هزینه‌ها از بستری در مراکز درمانی صرف نظر کرده‌اند. همچنین ۴۱ درصد از بیماران به دلیل هزینه های بالا از ادامه درمان و بستری منصرف شده‌اند و روند درمان خود را نیمه کاره رها کرده‌اند. برخی از بیمه های تکمیلی هزینه های  افراد تحت پوشش خود که دچار اختلالات روانی هستند را تامین نمی‌کنند. سازمان های بیمه گزار دولتی بستری بیش از ۵۶ روز در سال برای بیماران روانی را تحت پوشش قرار نمی‌دهند و همچنین بیمه های تکمیلی و پایه به دلیل درآمدزا نبودن این نوع بیماری‌ها، آنها را تحت پوشش صددرصدی خود قرار نمی‌دهند.