مبلغی که افراد و موسسات موظفند برای تامین بخشی از هزینه ها و برای تحقق بعضی اهداف دولت بپردازند که معمولا متناسب با میزان درآمد، هزینه و یا ثروت آنها است مالیات نامیده می شود.
اصولاً هدف از وضع مالیات این است که بخشی از درآمدهای دولت تامین می شود، توزیع درآمد و ثروت جامعه تعدیل می شود، کنترل و هدایت مخارج و هزینه ها در اقتصاد صورت می گیرد و کنترل حجم واردات و صادرات صورت می گیرد. عوارض نیز نوعی مالیات است که به نهادهای محلی داده می شود تا صرف امور محلی می شود.
انواع مالیات طبق قوانین ایران
طبق قوانین مالیاتی کشور انواع مالیاتها عبارتند از:
- قانون مالیاتهای مستقیم: این نوع مالیات را دولت به طور مستقیم بر دارایی و درآمد افراد و موسسات وضع و شامل مالیات بر دارایی و مالیات بر درآمد می باشد.
- الف) مالیات بر دارایی، مثل؛ مالیات بر ارث و حق تمبر
- ب) مالیات بردرآمد، مثل؛ مالیات بر درآمد املاک و مالیات بر درآمد حقوق و مالیات بر درآمد مشاغل و…
- قانون مالیاتهای غیر مستقیم: این نوع مالیات شامل مالیات بر واردات و مالیات بر مصرف و فروش می شود.
- الف) مالیات بر واردات، مثل؛حقوق گمرکی، سود بازرگانی و مالیات بر واردات اتومبیل.
- ب) مالیات بر مصرف و فروش، مثل؛ مالیات بر نوشابه های غیر الکلی ، مالیات بر فروش سیگار ، مالیات اتومبیل، مالیات بر فراورده های نفتی، مالیات تولید الکل طبی و صنعتی، مالیات نقل و انتقال اتومبیل و مالیات حق اشتراک تلفنهای خودکار خدمات مخابرات بین المللی.
عوارض چیست؟
عوارض نوعی مالیات است که در مقابل ارائه خدمات معین به وسیله سازمانهای رسمی از مردم دریافت می شود.یکی از نهادهایی که عوارض دریافت می کند و عوارض به عنوان منبع درآمد آن مطرح است شهرداری است.
برای مطالعه بیشتر و درک جامع تر و جزیی تر مالیات می توانید به کتاب قوانین مالیاتی سنا به قلم گروه پژوهش از انتشارات چراغ دانش رجوع نمایید.”
